24 mei Caernarfon Castle
24 mei 2022. Vanochtend begonnen met hardlopen: zes kilometer door de heuvels. Foei, dat valt weer tegen. Wel een oorlogsmonument ontdekt. Na het hardlopen, douchen en ontbijt rijden we naar Caernarfon Castle, één van de mooiste kastelen van Wales. Het is maar tien minuten rijden. Het is een enorme burcht die zelfs een link heeft met de legende van Koning Arthur. Edward I, prins van Wales, was fan van Koning Arthur en liet het kasteel bouwen in de geest van de legende, die begon met een droom.
De droom van Macsen Wledig.
In Wales heerste eens de Romeinse veldheer Magnus Maximus, beter bekend als Macsen Wledig. Volgens de legende had Macsen, die voordat hij heerser over Wales werd, in Rome woonde, een droom waarin hij een mooie prinses ontmoette. Zij was de dochter van een grote koning, leefde in een kasteel bij de zee in een ver land. Macsen werd op slag verliefd op haar. Nadat hij wakker was geworden werd hij ervan overtuigd dat zij inderdaad bestond. Overtuigd van haar bestaan stuurde hij boodschappers door het hele rijk om haar te zoeken.
Volgens de legende werd zij in het grote kasteel Caernarfon gevonden. Haar naam was Elen, de dochter van de koning van Engeland.
Elen wilde niet naar Rome reizen, dus moest hij vanuit Rome naar Wales reizen. Ze trouwden en regeerden over het Romeinse Rijk vanuit Caernarfon. Macsen had zelfs Romeinse aarde uit Rome meegenomen zodat zij ook over het Romeinse Rijk kon regeren.
Onder de regeringsperiode van Macsen en Elen bloeide het rijk op. Ze verdedigden het rijk en stichtten een grote dynastie. Hun nazaten waren de eerste Christelijke Romeinze keizer Constantijn de Grote, Koning Arthur en een Wales’ prinses.
Edward I wilde Wales controleren.
In 1282, eeuwen na Macsen Wledig, nam Edward I Wales in. Hij moest een manier vinden om het land te controleren. Om rebellie te voorkomen bouwde bij een ring van grote en sterke kastelen rondom Snowdonia, het hart van het land dat ooit aan de Macsen Wledig behoorde. Om een vreedzame toekomst te creëren moest hij de inwoners van Wales ervan overtuigen dat hij de enige en rechtmatige heerser was.
De inwoners van Wales vonden Edward maar een indringer die de macht van de erven van Macsen Wledig had gebroken. Edward sloot verdragen met de Engelsen en zette een marionettenregering in. Edward was echter de daadwerkelijke machthebber. In het verleden had Koning John zijn familie door huwelijk verbonden met de Welsh. Zijn kleinzoon Edward was daarom een ver familielid van hem, maar door oorlog en intimidatie mocht Edward alleen maar de titel ‘Prins van Wales’ dragen.
Voor de Welsh, was de koninklijke macht verbonden met het mythologische verleden. Door de Welsh mythologie te omarmen en te respecteren identificeerde Edward zichzelf met Macsen Wledig. Hiermee wilde hij aantonen dat hij de koninklijke traditie wilde voortzetten en daarom ook de rechtmatige heerser was. De droom van Macsen Wledig werd daarom een machtig wapen voor hem.
Edward zocht naar de overeenkomsten die hij had met Wledig en zette deze in om zijn koningschap te rechtvaardigen.
Caernarfon was een plaats vol mythologische betekenis voor de Welsh. Ook de droom van Macsen Wledig was krachtig voor de bevolking en Edward zag veel overeenkomsten met Wledig:
Macsen kwam als een vreemdeling naar Wales. Hij heerste over een enorm rijk, inclusief Groot-Brittannië, Frankrijk, Ierland en Wales.
Macsen was de overheerser van Elen’s koninklijke familie.
Macsen trouwde met Elen, een Britse prinses uit Caernarfon. Edwards familie ging door huwelijk allianties aan met de Welsh royalty.
Macsen regeerde met toestemming van Elen’s familie. Edward zou ook gemakkelijker kunnen regeren als hij dezelfde toestemming zou krijgen.
Macsen en Elen stichtten een grote dynastie, inclusief hun kinderen keizer Constantijn de Grote en alle prinsen van Wales. Edward wilde deze dynastie voortzetten als opvolger van deze traditie.
Volgens Edward waren er dus veel overeenkomsten die zijn heerschappij rechtvaardigden.
Men vindt het aannemelijk dat Edward de droom heeft gebruikt om zijn macht te bevestigen. Net als Macsen maakte Edward van Caernarfon de hoofdstad van Wales. Hij bouwde het grote kasteel: een evenbeeld van het mythische kasteel van Elen en bedoeld voor een grote koning. Het kasteel heeft kenmerken van de architectuur uit de tijd van Macsen: de muren zijn bontgekleurd en hij kopieerde zelfs de muren van Constantinopel. De ‘eagle-tower’ had – in Romeinse stijl – beelden van een adelaar op het dak. Hij eerde Macsen door zijn lichaam na te bouwen in steen. Het werd later teruggevonden in Caernarfon’s roman fort, Segontium. Het werd in een plaatselijke kerk geplaatst, welke werd gewijd aan St. Peblig, één van de zonen van Macson.
Voor Edward I was Koning Arthur één van de grootste helden. Voor de Welsh was Arthur een krachtig symbool van verzet tegen indringers. Edward I interesse in Arthur werd vooral aangewakkerd door het boek ‘The history of kings of Britain’ van Geoffrey of Monmouth. Het boek werd in de 12e eeuw geschreven en werd een regelrechte bestseller. Geoffrey beschikte over een kleine hoeveelheid Welsh sagen en legenden en die inspireerden hem tot het schrijven van het boek. Dat het meeste werd verzonnen, interesseerde de lezers niet. Koning Arthur was de hoofdpersoon in het boek. Zelfs de kerk had interesse in deze legendarische koning en uiteindelijk werden de stoffelijke resten van Arthur en Guinevere in Glastonbury Abbey opgegraven.
Toen Edward I koning werd, bleef hij geïnteresseerd in de legende en organiseerde zelfs ‘ronde tafel’ toernooien. Hij vergeleek zich met Arthur waarmee hij hoopte zijn macht te kunnen verstevigen. Maar er was wel een probleem: in de verhalen waren de vijanden van Arthur de Saksen, de grondleggers van het Engelse koninkrijk. Daarbij claimde Geoffrey dat Arthur niet dood was, maar sliep, om terug te keren als Engeland in nood was.
In 1283, nadat Edward de controle over Wales in handen had, stuurde hij de ‘Crown of Arthur’, die toebehoorde aan de prins van Wales, naar Westminster Abbey. Hiermee claimde Edward I een eigentijdse Arthur te zijn. Volgens de geschiedschrijving heeft Edward de stoffelijke resten van Arthur en Guinevere in Glastonbury herbegraven. Hiermee wilde hij aantonen dat Arthur dood was en dus onmogelijk kon terugkeren.
We hebben veel kastelen in Groot-Brittannië gezien maar dit is toch wel één van de meest indrukwekkende. Zoveel ruimtes, gangen, kantelen, torens, wenteltrappen, gewone trappen. Onvoorstelbaar. Daarnaast nog een tentoonstelling over onder andere de Eerste Wereldoorlog. Een echte aanrader dus.
We lunchen in het dorp en bezoeken nog een kerk. Voor de kerk staat een monument dat herinnert aan de gevallen soldaten van de Eerste Wereldoorlog. Het interieur van de kerk zelf is sober, veel minder dan ik verwacht had. Wat wil je, we zijn erg verwend… Nog snel een paar souvenirs halen en dan weer naar huis.
Na het avondeten een wandeling in de omgeving maken. Vlak bij ons vakantiehuis ligt een klein station. Het is een smalspoor dat in het verleden werd gebruikt voor het vervoer van leisteen. Sinds de groeven zijn gesloten, wordt het smalspoor vooral gebruikt voor toeristen. Iets verderop vinden we een pad naar boven, de heuvel op. Het is kraakhelder en ondanks het steile pad is het een fantastische wandeling. Het heeft wel een beetje de sfeer van Lord of the Rings. Het is er in- en in groen door het vele mos. Omdat het bladerdek dicht zit, lijkt het wel een soort sprookjesbos, waar ieder moment een elf, een kabouter of kobold tevoorschijn kan komen. Het mos groeit overal overheen, natuurlijk over de omgevallen bomen, maar ook tegen de stammen van de nog levende bomen. Hier en daar staan varens die proberen dat kleine beetje licht nog op te vangen. In het verleden hebben mensen, waarschijnlijk boeren, muurtjes gebouwd. Ook deze zijn volledig door mos overgroeid. Om over de muren te komen zijn trappen geïnstalleerd. Uiteindelijk hebben we 136 meter door dit landschap geklommen.
Op de top van de heuvel opnieuw een paar verlaten boerderijen en een spectaculair uitzicht. Wat heeft deze bewoners ooit bezield om hier te vertrekken? Geen idee, misschien krijgen we later antwoord op deze vraag.
De droom van Macsen Wledig.
In Wales heerste eens de Romeinse veldheer Magnus Maximus, beter bekend als Macsen Wledig. Volgens de legende had Macsen, die voordat hij heerser over Wales werd, in Rome woonde, een droom waarin hij een mooie prinses ontmoette. Zij was de dochter van een grote koning, leefde in een kasteel bij de zee in een ver land. Macsen werd op slag verliefd op haar. Nadat hij wakker was geworden werd hij ervan overtuigd dat zij inderdaad bestond. Overtuigd van haar bestaan stuurde hij boodschappers door het hele rijk om haar te zoeken.
Volgens de legende werd zij in het grote kasteel Caernarfon gevonden. Haar naam was Elen, de dochter van de koning van Engeland.
Elen wilde niet naar Rome reizen, dus moest hij vanuit Rome naar Wales reizen. Ze trouwden en regeerden over het Romeinse Rijk vanuit Caernarfon. Macsen had zelfs Romeinse aarde uit Rome meegenomen zodat zij ook over het Romeinse Rijk kon regeren.
Onder de regeringsperiode van Macsen en Elen bloeide het rijk op. Ze verdedigden het rijk en stichtten een grote dynastie. Hun nazaten waren de eerste Christelijke Romeinze keizer Constantijn de Grote, Koning Arthur en een Wales’ prinses.
Edward I wilde Wales controleren.
In 1282, eeuwen na Macsen Wledig, nam Edward I Wales in. Hij moest een manier vinden om het land te controleren. Om rebellie te voorkomen bouwde bij een ring van grote en sterke kastelen rondom Snowdonia, het hart van het land dat ooit aan de Macsen Wledig behoorde. Om een vreedzame toekomst te creëren moest hij de inwoners van Wales ervan overtuigen dat hij de enige en rechtmatige heerser was.
De inwoners van Wales vonden Edward maar een indringer die de macht van de erven van Macsen Wledig had gebroken. Edward sloot verdragen met de Engelsen en zette een marionettenregering in. Edward was echter de daadwerkelijke machthebber. In het verleden had Koning John zijn familie door huwelijk verbonden met de Welsh. Zijn kleinzoon Edward was daarom een ver familielid van hem, maar door oorlog en intimidatie mocht Edward alleen maar de titel ‘Prins van Wales’ dragen.
Voor de Welsh, was de koninklijke macht verbonden met het mythologische verleden. Door de Welsh mythologie te omarmen en te respecteren identificeerde Edward zichzelf met Macsen Wledig. Hiermee wilde hij aantonen dat hij de koninklijke traditie wilde voortzetten en daarom ook de rechtmatige heerser was. De droom van Macsen Wledig werd daarom een machtig wapen voor hem.
Edward zocht naar de overeenkomsten die hij had met Wledig en zette deze in om zijn koningschap te rechtvaardigen.
Caernarfon was een plaats vol mythologische betekenis voor de Welsh. Ook de droom van Macsen Wledig was krachtig voor de bevolking en Edward zag veel overeenkomsten met Wledig:
Macsen kwam als een vreemdeling naar Wales. Hij heerste over een enorm rijk, inclusief Groot-Brittannië, Frankrijk, Ierland en Wales.
Macsen was de overheerser van Elen’s koninklijke familie.
Macsen trouwde met Elen, een Britse prinses uit Caernarfon. Edwards familie ging door huwelijk allianties aan met de Welsh royalty.
Macsen regeerde met toestemming van Elen’s familie. Edward zou ook gemakkelijker kunnen regeren als hij dezelfde toestemming zou krijgen.
Macsen en Elen stichtten een grote dynastie, inclusief hun kinderen keizer Constantijn de Grote en alle prinsen van Wales. Edward wilde deze dynastie voortzetten als opvolger van deze traditie.
Volgens Edward waren er dus veel overeenkomsten die zijn heerschappij rechtvaardigden.
Men vindt het aannemelijk dat Edward de droom heeft gebruikt om zijn macht te bevestigen. Net als Macsen maakte Edward van Caernarfon de hoofdstad van Wales. Hij bouwde het grote kasteel: een evenbeeld van het mythische kasteel van Elen en bedoeld voor een grote koning. Het kasteel heeft kenmerken van de architectuur uit de tijd van Macsen: de muren zijn bontgekleurd en hij kopieerde zelfs de muren van Constantinopel. De ‘eagle-tower’ had – in Romeinse stijl – beelden van een adelaar op het dak. Hij eerde Macsen door zijn lichaam na te bouwen in steen. Het werd later teruggevonden in Caernarfon’s roman fort, Segontium. Het werd in een plaatselijke kerk geplaatst, welke werd gewijd aan St. Peblig, één van de zonen van Macson.
Voor Edward I was Koning Arthur één van de grootste helden. Voor de Welsh was Arthur een krachtig symbool van verzet tegen indringers. Edward I interesse in Arthur werd vooral aangewakkerd door het boek ‘The history of kings of Britain’ van Geoffrey of Monmouth. Het boek werd in de 12e eeuw geschreven en werd een regelrechte bestseller. Geoffrey beschikte over een kleine hoeveelheid Welsh sagen en legenden en die inspireerden hem tot het schrijven van het boek. Dat het meeste werd verzonnen, interesseerde de lezers niet. Koning Arthur was de hoofdpersoon in het boek. Zelfs de kerk had interesse in deze legendarische koning en uiteindelijk werden de stoffelijke resten van Arthur en Guinevere in Glastonbury Abbey opgegraven.
Toen Edward I koning werd, bleef hij geïnteresseerd in de legende en organiseerde zelfs ‘ronde tafel’ toernooien. Hij vergeleek zich met Arthur waarmee hij hoopte zijn macht te kunnen verstevigen. Maar er was wel een probleem: in de verhalen waren de vijanden van Arthur de Saksen, de grondleggers van het Engelse koninkrijk. Daarbij claimde Geoffrey dat Arthur niet dood was, maar sliep, om terug te keren als Engeland in nood was.
In 1283, nadat Edward de controle over Wales in handen had, stuurde hij de ‘Crown of Arthur’, die toebehoorde aan de prins van Wales, naar Westminster Abbey. Hiermee claimde Edward I een eigentijdse Arthur te zijn. Volgens de geschiedschrijving heeft Edward de stoffelijke resten van Arthur en Guinevere in Glastonbury herbegraven. Hiermee wilde hij aantonen dat Arthur dood was en dus onmogelijk kon terugkeren.
We hebben veel kastelen in Groot-Brittannië gezien maar dit is toch wel één van de meest indrukwekkende. Zoveel ruimtes, gangen, kantelen, torens, wenteltrappen, gewone trappen. Onvoorstelbaar. Daarnaast nog een tentoonstelling over onder andere de Eerste Wereldoorlog. Een echte aanrader dus.
We lunchen in het dorp en bezoeken nog een kerk. Voor de kerk staat een monument dat herinnert aan de gevallen soldaten van de Eerste Wereldoorlog. Het interieur van de kerk zelf is sober, veel minder dan ik verwacht had. Wat wil je, we zijn erg verwend… Nog snel een paar souvenirs halen en dan weer naar huis.
Na het avondeten een wandeling in de omgeving maken. Vlak bij ons vakantiehuis ligt een klein station. Het is een smalspoor dat in het verleden werd gebruikt voor het vervoer van leisteen. Sinds de groeven zijn gesloten, wordt het smalspoor vooral gebruikt voor toeristen. Iets verderop vinden we een pad naar boven, de heuvel op. Het is kraakhelder en ondanks het steile pad is het een fantastische wandeling. Het heeft wel een beetje de sfeer van Lord of the Rings. Het is er in- en in groen door het vele mos. Omdat het bladerdek dicht zit, lijkt het wel een soort sprookjesbos, waar ieder moment een elf, een kabouter of kobold tevoorschijn kan komen. Het mos groeit overal overheen, natuurlijk over de omgevallen bomen, maar ook tegen de stammen van de nog levende bomen. Hier en daar staan varens die proberen dat kleine beetje licht nog op te vangen. In het verleden hebben mensen, waarschijnlijk boeren, muurtjes gebouwd. Ook deze zijn volledig door mos overgroeid. Om over de muren te komen zijn trappen geïnstalleerd. Uiteindelijk hebben we 136 meter door dit landschap geklommen.
Op de top van de heuvel opnieuw een paar verlaten boerderijen en een spectaculair uitzicht. Wat heeft deze bewoners ooit bezield om hier te vertrekken? Geen idee, misschien krijgen we later antwoord op deze vraag.
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)