Dover en Canterbury

  • 24/09/2017
  • Erwin Damhuis

Dover en Canterbury
Vera Lynn en Jim Reeves zongen er al over: the white cliffs of Dover. Dover staat bekend om de witte krijtrotsen. Bij helder weer zijn ze vanaf de kust in Frankrijk te zien. Verder is Dover is een echte industriestad en leeft hoofdzakelijk van de haven. Als je de stad binnen rijdt, ziet alles grauw en grijs. Toch heeft Dover veel te bieden.
Canterbury is bekend van de Kathedraal van Canterbury: hier zetelt de aartsbisschop van Engeland en hier ligt de bakermat van het Anglicaanse geloof.
Kijk hier voor alle foto's.
 
Dag 1.
Als we naar Engeland gaan, nemen we altijd de veer van Duinkerken naar Dover. Oké, het is ruim 400 kilometer rijden naar Duinkerken. Het is alleen autobaan, dus het schiet goed op. De overtocht duurt  twee uur en is een mooi rustpunt tijdens de reis. Het is behoorlijk winderig als we de boot oprijden. Dat betekent waarschijnlijk een reis met veel deining, maar het valt mee. Het is november en het is betrekkelijk rustig op de boot. Op het voordek kun je plaatsnemen op een panoramadek, waar je een prachtig uitzicht over het nauw van Calais hebt. Gelukkig is het helder weer en na ongeveer anderhalf uur varen komen de witte krijtrotsen van de oostkust in zicht. Eerst zie je een witte streep aan de horizon en langzaam verschijnen de rotsen. Boven op deze tientallen meters hoge rotsen staat het trotse kasteel van Dover. Daaronder bevindt zich de haven, die wordt beschermd door flinke betonnen brekers. Maar er is meer en daarom is het goed opletten als je de haven nadert.
The White Cliffs of Dover


Rechts van het kasteel staan drie grote masten. Ze stammen uit de Tweede Wereldoorlog: het zijn radarinstallaties. De Royal Air Force heeft tijdens de Battle of Britain veel voordeel van radar gehad en het is daar mede aan de te danken dat de Engelsen deze, ondanks hun numerieke minderheid, hebben gewonnen.
 
Radartorens uit de Tweede Wereldoorlog


Tussen het kasteel en deze radarmasten bevindt zich een mysterieus teken in de rotsen: het lijkt op een bliksemschicht die zigzaggend in de zee inslaat. Naarmate je dichter bij komt, zie je dat het meer dan een schicht is. Wat het is? Later meer hierover…
 
Een mysterieuze zigzag


Langzaam vaart de boot de haven binnen en legt ze aan. Piepend en krakend komt de rijbrug in beweging en verankert zich aan de vaste wal. De eerste auto’s rijden van de boot af en na enkele minuten kunnen wij ook rijden. Het staal klappert onder de banden van de auto als we de boot afrijden. Via de grote parkeerplaats rijden we het viaduct over, langs de douane en de havenpolitie. Het verlaten van het havencomplex is een uitdaging: je rijdt van rotonde naar rotonde (eind 2016 is men begonnen met de herinrichting van de wegen rondom de haven).
 
Dover Castle.


We zoeken ons appartement op en parkeren de auto vlakbij het station. Omdat het nog niet donker is, besluiten we een eerste wandeling te maken. Waar je ook in Dover staat, het kasteel van Dover is overal zichtbaar. Het is een indrukwekkend bouwwerk dat een bezoek zeker waard is. Als het begint te schemeren wordt het tijd voor een hapje eten. Ons favoriete restaurant is de pub ‘The eight bells’ in het centrum van Dover, tegenover de oude kerk. Hier kun je prima eten tegen een redelijke prijs.
 
Dag 2.
Het is vandaag helder en droog weer, dus een prima gelegenheid om een wandeling over de White Cliffs te maken. Ons doel is het dorp St. Margarets Bay. De weg daarnaar toe, over de kliffen is een prachtige wandeling, vol natuur, prachtige vergezichten en knusse huisjes. De paden over de kliffen zijn goed begaanbaar en voeren door het lange gras en door struikgewas. Af en toe vliegt een vogel op, en zelfs in november bloeien er nog vele bloemen. De afstand tot het dorp is ongeveer vier kilometer en halverwege dalen we af naar het strand. De golven rollen ritmisch het grindstrand op. Het ritmische ruizen van de zee zorgt voor rust: alsof je aan het einde van de wereld bent. Af en toe slaat een golf tegen de golfbrekers. Iets verderop staat tegen de rotsen een oud vervallen hotel. Ooit was het strand van St. Margarets Bay een florerende uitspanning. Nu biedt het een troosteloze aanblik.
 
St. Margarets Bay
 
St. Margarets Bay, zoals het er vroeger uitzag


We klimmen weer naar boven en lopen langs een monument in de vorm van een naald. Het is een monument door de zeelieden die tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Het is een indrukwekkend monument: de kransen met rode poppy’s liggen aan de voet.
 
De herdenkingsnaald voor de koopvaardij


We nemen een andere terugweg en lopen langs een typisch Engels theehuis. Tijd voor thee met Engelse scones. We nemen beide een andere smaak en delen deze vervolgens met elkaar. Hier hangen ook foto’s van St. Margarets Bay. Ooit stonden daar tientallen huizen. Tijdens de oorlog raakten deze zwaar beschadigd. Niet door vijandige bombardementen maar door de kanonnen die als afweergeschut op de kliffen stonden. Na de oorlog zijn de huizen geruimd.
 
Engels gebak


Na de thee vervolgen we onze weg richting de vuurtoren. Deze is ook vanaf de boot te zien en is tijdens de zomermaanden te bezoeken. De zon gaat langzaam onder en daardoor vormt de vuurtoren een prachtig scene in de schemering.
 
Vlakbij de vuurtoren

 
Dag 3.
Vandaag brengen we een bezoek aan Canterbury. Deze stad is bekend van de kathedraal, welke ook de zetel van de aartsbisschop is. Het is een indrukwekkend gebouw en binnen vergaap je je aan de schoonheid, de religieuze kunstwerken en de glas-in-lood ramen. Overal hangen gedenktekens met namen van gevallenen uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Maar de kathedraal vormt ook de begraafplaats van een aantal bekende Engelsen. Koning Henry IV en zijn vrouw Joan van Navarre liggen hier in een tombe begraven. Iets verderop staat de tombe van de “Black Prince’. In het midden brandt een kaars: volgens de overleveringen is dit de plek waar Thomas Beckett werd vermoord.
 
De kathedraal van Canterbury
 
Graftome van Koning Henry IV en zijn vrouw


We dalen af naar de catacomben: ook hier bevinden zich vele kunstwerken en prachtige beelden. Hier worden ook regelmatig diensten gehouden en de bezoeker heeft hier ook de gelegenheid om zich af te zonderen en in stilte te bidden.
We verlaten de kathedraal en gaan op zoek naar de bakermat van het Anglicaanse kerk in Engeland. Hiervoor lopen we naar de oudste kerk van de Engels sprekende wereld: St. Martins church. Helaas is de deur gesloten en we lopen rondom het gebouw. Als ik weer bij de hoofdingang kom, gaat de deur open en een vriendelijke Engelsman vraagt mij de reden van mijn bezoek. Vervolgens nodigt hij ons uit om binnen te komen kijken. De kerk is in 597 na Christus op de resten van een romeinse fundering gebouwd. Enkele romeinse muren zijn nog steeds zichtbaar. De man vertelt ons van Koning Aethelbert en zijn vrouw Bertha. Aethelbert was de eerste Angelsaksische koning die tot het christendom werd bekeerd door een afgezant van de paus: Augustinus van Canterbury. Na de bekering werd Augustinus de eerste aartsbisschop van de Anglicaanse kerk. De vriendelijke man wijst ons op de standbeelden van Aetherbert en Bertha, iets verderop in de stad. Ons volgende doel dus…
 
St. Martins Church
 
Koning Aetherbert en zijn vrouw Bertha


De standbeelden staan inderdaad vlakbij en recht tegenover elkaar. Enfin, een mooie Engelse les. We besluiten onze dag met een bezoek aan het avondleven in Canterbury. Omdat het vlak voor kerstmis is, staan overal kraampjes waar je snacks, kerstartikelen, souvenirs en andere snuisterijen kunt kopen. Door de invallende duisternis en de warme verlichting van de kraampjes vormt het geheel een intiem tafereel. Een mooie afsluiting van een boeiende dag.
 
Canterbury in de avond


Dag 4.
Vandaag nog meer geschiedenis en nu zijn de romeinen aan de beurt. Vandaag bezoeken we de resten van een enorm Romeins fort in Richborough. Hier kwamen de Romeinen waarschijnlijk aan land. Bij de entree krijgen we een gids mee, die ons over de historie van het gebouw vertelt. Het moet een machtig fort zijn geweest. De muren zijn nu nog enkele meters hoog en op sommige plekken zeker twee meter dik. Vlakbij liggen de resten van een Romeins amfitheater. Alleen moeten de opgravingen daar nog beginnen, dus er valt weinig te zien. We besluiten deze dag met een bezoek aan het nabijgelegen dorp. Een knus en kneuterig dorp, met smalle straatjes en aandoenlijke huisjes.
 
Romeins fort in Richborough

 
Tips in en rondom Dover:
 
Memorial Louis Bleriot.
Louis Bleriot vloog in 1909 als eerste over het Kanaal. Je vindt het monument aan de Upper Road in Dover.
 
Dover Castle.
Dit kasteel is de blikvanger van Dover. Op de binnenplaats staat een vuurtoren van ruim 2000 jaar oud die door de Saksen werd gebouwd.
 
Secret Wartime Tunnels
Onder het kasteel van Dover is een enorm gangenstelsel uitgehouwen. Het herbergt manschappenruimten, toiletten, kaartenkamers etc. De tunnels werden tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt om Engeland te verdedigen. Churchill was hier ook regelmatig. Je kunt het plateau bezoeken waar hij uitkeek over Het Kanaal.
 
Monument Battle of Britain
Tijdens de Battle of Britain waren de Engelse luchtstrijdkrachten ver in de minderheid. Het was aan de dapperheid van de Engelse piloten en hun superieure Spitfire te danken dat de Duitsers het land niet konden binnen vallen. Een monument herinnert hieraan. Je vindt het monument aan de New Dover Road, richting Folkstone.
 
Trappetje
Het mysterieuze trappetje. Als je vanuit Dover richting vuurtoren loopt, kun je langs de klifwand zigzaggend naar beneden lopen. Let wel: dit is een zware afdaling die niet geheel zonder gevaar is. Maar het is wel de moeite waard. In de krijtrotsen vind je veel vuursteen terug (en als je geluk hebt ook fossielen). Uiteindelijk beland je op een klein plateau en kun je de uitgehouwen ruimten in de rotsen bezoeken. In de laatste ruimte staat nog een affuit. Waarschijnlijk heeft er ooit en kanon gestaan. Via een gammel trapje kun je enkele meters verder afdalen en sta je op het strand. 
Share our website