Miracle under the Meningate

Miracle under the Meningate (English below)

Het is 23 mei 2015. We zijn naar Ieper afgereisd om de voormalige slagvelden te bezoeken. Ook staat de ‘last post’ onder de Menenpoort op het programma.
 
Het is ongeveer zeven uur in de avond. Een aantal bezoekers heeft zich al onder de Menenpoort verzameld. Onder hen een statige man, gekleed in een keurig pak en een Engelse vlag op zijn revers. Ik raak aan de praat met Martin Tokley, geboren en getogen in Engeland.
 
‘Vandaag is voor mij een bijzondere dag. Het is exact 100 jaar geleden dat mijn oudoom van mijn moederskant op 17 jarige leeftijd sneuvelde. Ik heb hem nooit gekend maar hoorde wel de verhalen over hem. Alvin Austin was 16 jaar toen hij zich vrijwillig aanmeldde bij ‘Kitchener’s Army’. Bij zijn aanmelding heeft hij gelogen over zijn leeftijd. Zijn ouders wisten nergens van.’
 
Martin slikt even en zoekt steun bij zijn vrouw.
 
‘Vandaag wil ik hem eren. Ik heb hem nooit gekend en daarom heb ik vanochtend zijn graf bezocht op Spoilbank Cemetery. Op deze manier wil ik respect tonen voor hem en al zijn kameraden die in de Eerste Wereldoorlog zijn gevallen. En nu wil ik bij de ‘last post’ onder de Menenpoort zijn om deze bijzondere dag te sluiten.’
 
We praten nog wat na en nemen vervolgens afscheid. Niet veel later horen we in de verte muziek van doedelzakken. De muziek zwelt aan en een groot muziekkorps paradeert de Menenpoort binnen. Inmiddels hebben zich tussen de 3000 en 4000 mensen bij dit evenement verzameld.
De ceremonie begint en niet veel later wordt één van de soldaten die op deze dag zijn gevallen, in herinnering gebracht. Het is Alvin Austin, de 17-jarige jongen die loog over zijn leeftijd om toch te kunnen vechten. De rillingen lopen over mijn rug, hoe is dit mogelijk? Het muziekkorps speelt opnieuw en marcheert weg, richting centrum van Ieper. Mijn ogen zoeken naar Martin Tokley. Opeens zie ik hem en hij ziet mij. De tranen staan in zijn ogen.
 
‘Hoe is dit mogelijk? Ik wist nergens van! Wat een eer voor mijn oudoom! Dit is een dag om nooit te vergeten!’
 
We wisselen onze e-mailadressen uit en vertrekken. Die avond praten we nog wat na op onze hotelkamer. Hoe bijzonder is zo’n dag? We hebben veel gelezen over geheimzinnige gebeurtenissen tijdens de Eerste Wereldoorlog, zoals de engelen van Mons. De volgende dag bezoeken we de begraafplaats van Alvin Austin. Op deze twee dagen heeft een klein mirakel plaatsgevonden. Toeval of niet, het blijft bijzonder. Kijk hier naar een impressie van deze bijzondere dag.


English
It is 23 May 2015. We traveled to Ypres to visit the former battlefields. The 'last post' under the Menin Gate is also on our program.
 
It is about seven o'clock in the evening. A number of visitors have already gathered under the Menin Gate. Among them a stately man, dressed in a neat suit and an English flag on his lapel. I get talking to Martin Tokley, born and raised in England.
 
'Today is a special day for me. It is exactly 100 years ago that my great-uncle on my mother's side died at the age of 17. I never knew him, but he did hear the stories about him. Alvin Austin was 16 years old when he volunteered at 'Kitchener's Army'. At his registration he lied about his age. His parents knew nothing about it. "
 
Martin is emotional.
"Today I want to honor him. I never knew him and that is why I visited his grave this morning at Spoilbank Cemetery. In this way I want to show respect for him and all his comrades who fell in the First World War. And now I want to be at the 'last post' under the Menin Gate to close this special day. '
 
We talk a little more and then say goodbye. Not much later we hear music from bagpipes in the distance. The music swells and a large band marches into the Menin Gate. Meanwhile, between 3000 and 4000 people have gathered at this event.
The ceremony begins and not much later one of the soldiers who fell on this day is remembered. It is Alvin Austin, the 17-year-old boy who lied about his age to be able to fight anyway. The shivers run over my back: how is this possible? The music corps plays again and marches away, towards the center of Ypres. My eyes are looking for Martin Tokley. Suddenly I see him and he sees me. The tears are in his eyes.
 
'How is this possible? I knew nothing about it! What an honor for my great-uncle! This is a day never to forget! '
 
We exchange our e-mail addresses and leave. That evening we reflect on what happened today. How special is such a day? We have read a lot about mysterious events during the First World War, such as the Angels of Mons. The next day we visit the cemetery of Alvin Austin. A small miracle has occurred on these two days. Coincidence or not, it remains special. Watch a video here of that special day.
 

Share our website